لطف الزهرا

#معانی_واژهای_ قرآنی
تُحبرُو نَ
بسم الله الرحمن الرحیم
حبر: (بکسر اوّل)عالم. اثر پسندیده. عالم را از آنجهت حبر(بفتح اوّل) گویند که اثر علم و عملش میماند جمع آن احبار است (فَهُم فِی رَو ضَةٍ یُحبَرُون ) روم/15 آنها در باغ مخصوصى شاد میشوند که اثر پسندیده نعمت در چهرهشان آشکار میگردد (راغب).در اقرب الموارد گوید: حبر (بفتح اوّل) بمعنى عالم است ولى کسر آن
افصح است زیرا بر وزن افعال (احبار) جمع بسته میشود.( ادخُلُوا ال جَنَّةَ أَنتُم وَ أَزواجُکُم تُحبَرُو نَ) زخرف/ 70
را شاد و مسرور شدن گفته اند.