لطف الزهرا

#نکته-بلاغی-در-حدیث-امام-مجتبی-(ع)
ن الحسن بن علی بن ابی طالب (سلام الله علیهما) أنه قال:"اِعْمَلْ لِدُنْیَاکَ کَأَنَّکَ تَعِیشُ أَبَداً وَ اعْمَلْ لاِخِرَتِکَ کَأَنَّکَ تَمُوتُ غَداً”

ترجمه:"برای دنیای خـودت چنان عمل کن که گویا در دنیا تا ابد زندگی می‌کنی؛ و برای آخـرت خـودت چنان عمل کن که گویا همین فردا می‌میری"مستدرک الوسائل ج1 ص146

نکته بلاغی :

حذف وجه شبه در این حدیث موجب رهیافت دو احتمال به معنای سخن امام (ع) شده است؛ چنان که مجلسی اول (ره) در شرح جمله ای( إعمل لدنیاک کآنک تعیش ابدا)دو احتمال متضاد آورده است.

احتمال نخست: وقتی قرار است انسان حیاتی طولانی داشته باشد باید هر آنچه را که بدان نیاز دارد ره دست بیاورد و دنیای خویش را متناسب با یک حیات طولانی آباد کند اگر چنین نباشد دنیا آباد نمی شود.

احتمال دوم:

وقتی که قرار است کسی حیاتی طولانی داشته باشد برای انجام کارهای دنیوی خود همیشه وقت دارد بس جمله ای (إعمل لدنیاک کأنک تعیش ابدا) بدان معنا است که امور دنیوی را به تأخیر بیندازید؛ هر روز که امری دنیوی پیش می آید بگویید حالا هنوز وقت باقی است، هر ماه که کاری پیش می آید به ماه دیگر موکول کنید و هر سال ک کاری پیش می آید به سال دیگری موکول کنید.

مرحوم مجلسی در أرزیابی دو احتمال؛ با برجسته کردن خصوصیات گوینده در فهم متن به زهد امام به عنوان یکی از مولفه های مهم شخصیت امام توجه کرده و احتمال دوم را با زهد امام مجتبی (ع) سازگارتر از احتمال نخست می داند.